Masum bir aşkın gövdesinde,
İntihar çiçekleri kokuyor.
Varlıkla yokluk bir olmuş.
Her iki yakada da insan olmak.
Belki de yağmurun gövdesine tutunmak.
Sen yok musun?
Baharı gözlerinin içinden okumak.
Yangının ismi sensin.
Seninle açılıyor güneşin külleri.
Sen başka, ben başka şehirlerde.
Birlikte aşkı kovalıyoruz.
İnsanlar ömürlerinden tükenirken,
Biz bu aşkta nefes alıyoruz.
Kudret Alkan / Yazar
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.