Çıkar için her türlü kötülüğü yapmaya yatkın bir ruha sahiptiler,sonra da kendilerini bağışlarlardı. İnsanın en büyük kepazeliği işte bu bağışlama duygusuydu. Kötülüklerin sürekli tekrar etmesinin nedeni de bu olabilirdi.Kendimizi hoş görmemiz, eninde sonunda inandırıcı bir gerekçe bulmamız. Olmadı, ben aciz bir kulum,her türlü kötülüğü yapabilir,suçu işleyebilirim, ama yaradanıma sığınır, kendimi bağışlatırım ucuzluğu.
··
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.