"Acı doruğa uzanınca hissizleşiyordu beden, gözler bakan kör oluyor, kulaklar duyan sağır kesiliyor. Diller susuyor, zihin susuyor, ölüm ve yaşam küsüyordu. Araf dedikleri yer burasıydı. Umut tükenince bitiyordu acı, beden uyulmuş ya da felç geçirmiş gibi hiçbir şey hissetmiyor, benlik acıdan geriye hiç bir anıyı hatırlamıyordu."
Sayfa 15
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.