Huzur’dan sonra okuduğum için tabii olarak beklentilerimi karşılamamıştı ama bu kısa ve yarım kalmış romanı Ahmet Hamdi Tanpınar’ın büyüleyicisi dili için okumanızı tavsiye ediyorum. Abdülhamit döneminde geçen romanda kahramanların fazlalığı bana Dostoyevski’nin “Stepançikovo Köyü”nü hatırlattı. Kahramanların iç dünyalarını, karakter analizini bizde Dostoyevski kadar iyi yapan başka yazar tanımıyorum. Zaten maddi sıkıntılar ve ilgisizlik yüzünden yeterince eser verememekten yakınan yazarın az sayıdaki eserlerini tadına vararak okuyun. Sindire sindire okurken elinizin altında lügat olsun tabii.
