Tranio: Efendim siz kızın yüzüne öyle bir dalmıştınız ki olanı biteni fark etmediniz.
Lucentio: Ettim. Yüzünde Agenor'un kızındaki o ince güzelliği gözdüm. Hani Ulu Jupiter onun gönlünü çelebilmek için Girit sahilinde diz çöküp kumsalı öpmüstü ya iste öyle bir şey...
Tranio: Peki başka bir şey görmediniz mi? Nasıldı ama ablasının kopardığı yaygara? O kadar gürültüye insan kulağı nasıl dayanır?
Lucentio: Ben onun mercan dudaklarının oynadığını, nefesiyle havaya mis kokular yaydığını gördüm. Ben onda ne gördümse mukaddesti, güzeldi.
Beda YayınlarıKitabı okudu
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.