Yüreğimi dağladın Kafka o ne biçim sondu... Tabi daha fazla bişey söylemek istemiyorum. Okuyacak arkadaşların hevesini kaçırmak istemem. Hem içimi dökeceğim hem de inceleme yapacağım. Gregor Samsa... Ailesinin geçim kaynağı Gregor. Kendine dair yaptığı tek şey; bir günle başlayan gelecek hayalleri kurmak... O bir günler de hep kayboluyor. Bir gün babamın patrona olan borcu bittiğinde... Bir gün burada çalışma zorunluluğum bittiğinde... Ahh Gregor ahh. Sonra bir gün bir şeyler değişiyor... Hayaller hayatlar... Bir sabah sevgili Gregor böceğe dönüşmüş olarak uyanıyor. Şimdi burda bi duralım. Kitabı okurken metafora uygun bir böcek hayal edebilirsiniz. Ya da sevgili iş verenlerine, sisteme hizmet ederken kaza geçirmiş artık onların istediği gibi işe yarayamayan bir insan hayal edebilirsiniz. Örneğin bir sabah uyandığın felç kalmış bir insan vs. Ben gözümde öyle canlandırdım. Gençlik hayatı boyunca ailesi için çalışmış ve sonra bir gün ne ailesin ne iş verenin işine yarayacak vaziyette dünyaya gözlerini açıyor. Tabiki İş vereni bir daha yüzüne bakmıyor. Ailesi odasından çıkmasına asla tahammül edemiyor önüne bir kaç parça yemek koyup bir süreden sonra yeyip yemediğini bile önemsememeye başlıyorlar. Zavallı Gregor o zaman bile kapalı odasında ailesinin konuşmalarını dinliyor onlara ne güzel bir hayat verdiğini farkediyor ve kendiyle gurur duyuyor. Kocaman bir ev ve bir çok yardımcı. O hayatı yaşarken bile başkalarına sağladığı imkanların o kadar dışındaki bunu ancak hastalanıp evde kalınca fark edebiliyor. O konforu hiç sürememiş. Ne acı... Duvarda bir kadın resmi var. Odadan almak istediklerinde kendisini onca zaman saklanmış olmasına rağmen her şeyi göze alıp tablonun üstüne kapanıyor. Çünkü o resimdeki kadın; hiç sahip olamadığı kız arkadaşı, kurmayı hayal edememiş yuvasının silüeti, ergenliği, gençlik hevesleri var. Hepsini o duvardaki resme sığdırmış. İnsanlar durmak için mecbur kalmayı bekliyorlar. Mecbur kalınca oluyorsa isteyince de olur. Hiç kimse hayatını başkasına veya bir sisteme adamak için gelmez bu dünyaya. Bunun bedeli eninde sonunda ağar olur. Gregor bunu çok acı tecrübe etti ve Gregor gibiler.. Gregor hastalanmayı belemek yerine bir gün kafasına esip kendi hayatına gitseydi... Aile yine kendine bakar geçinirdi Böceğe dönüştüğünde olduğu gibi sadece gönüllü bir köle kaybetmiş olurlardı. Gregor ise bir hayat kazanmış olurdu...

DönüşümFranz Kafka · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022224,9bin okunma

··

2 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

OKUYAN HATUN