Yalan ve gerçek günün birinde karşılaşırlar. Yalan Gerçek’e, “Bugün hava çok harika” der. Gerçek önce Yalan’a bakar, sonra da havanın durumuna bakar. O da ney, hava hakikatan o gün oldukça güzeldir.
Gerçek, Yalan’ın yalan söylememiş olmasına fazlasıyla şaşırmıştır. Velhasıl Yalan ve Gerçek bir kuyunun yanına gelene dek birlikte yürürken sohbet ederler. Yalan’ın hiç sektirmeden doğruları söylemesi Gerçek’i hayretler içerisinde bırakır.
Yalan; “Su da çok harika, eğer istersen beraber yıkanalım” diye teklifte bulunur. Gerçek yine şüphe ederek suyun sıcaklığına bakar ve sahiden yalan yine doğruyu söylemiştir. Gerçek üstündekileri çıkarır ve Yalan’la beraber yüzmeye, yıkanmaya başlarlar.
Daha sonra Yalan bir anda sudan çıkar. Üstelik Gerçek’in de giysilerini alarak jet hızıyla oradan uzaklaşır. Bu duruma oldukça sinirlenen Gerçek, kuyudan çıkarak giysilerini geri almak için Yalan’ı aramaya koyulur.
Fakat çıplak gerçeği gören kişiler ona kızgınlık ile bakmakta ve onu hor görmektedir. Aciz duruma düşen Gerçek kandırılmış vaziyette büyük bir hayal kırıklığı ve üzgünlük içerisinde yıkandıkları o kuyuya geri döner ve daha sonra da ebediyen ortalıktan kaybolur.
O günden itibaren yalan dünyanın her yerinde gerçek gibi giyinmiş bir şekilde aramızda dolaşmaktadır ve dünya hiçbir biçimde çıplak gerçeği görmek istememektedir.
O gün bugündür, insanlar kıyafetlerini giymiş yalanla beraber yaşamaktadır.