Ey Hüznüme Yâr Bellediğim
Ey Hüznüme Yâr Bellediğim
Sen giderken kırılgan tavrın ruhumda kayboldu.
Sesim... İnciten uzaklığının garipliğinde boğuldu.
Ruhumda dantel dantel ördüğün sevdan yoklukla buluştu.
Tebessümün bir gölge gibi çehremde her an sürur’du...
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.