Türkeş, ülkücü gençlerin Ötüken’i okumasını ve Ötüken’in ülkücü kuruluşlara
girmesini yasakladı Bu mesele öyle uzadı, öyle dallanıp budaklandı ki Türkçü
“umumî efkâr” aylarca bu konuyla meşgul oldu. Ötüken, birçok sayısında bu konuyla
ilgili yazılar yayınladı, Atsız ise mektuplarında sık sık bu konuya değindi. Zaten biz de, Ötüken’in yasaklanması meselesine ilk defa Atsız’ın mektuplarında tesadüf ettik. O, 6 Ekim 1972 tarihinde Muzaffer Eriş’e yazdığı mektubunda Türkeş’in Trabzon’daki konuşmasında, Ötüken ve Atsız’a yakın bulunan gençler tarafından çıkarılan Adsız’ın okunmasını yasak ettiğinden bahsetmektedir.
Ötüken’in Ekim 1972 tarihli sayısında
da örtülü bir şekilde bu meseleye değinildiği görülmekteydi. Buna göre, “Ankara’daki bir fesat yuvası yıkıcı faaliyetler içine girişmişti”. Sayıca “azınlık” olan bu grup, “yıllar evvel girdikleri Türkçü teşekküllerdeki saf gençleri Türkçülük ve Türkçüler aleyhine kışkırtıyor, Ötüken ve kıdemli Türkçüler aleyhinde dedikodular yayıyorlardı