Lâkin işte görüyorum ki,
bir çanak suda bir damla zeytinyağı gibiyim.
Ne karışıyorum ne de dibe çökebiliyorum.
Sayfa 67 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Ve onu orada bırakmak istemiştim. Burada, hiçbir şeyi düşünmeyecek, metafiziğe tamamıyla veda edecek ve bir köylü nasıl yaşarsa öyle yaşayacaktım.
Tamamıyla onlara karışacaktım.
Bize, bunun için toplumun kaynağı diyorlar galiba.
Görüyorum ki, fikir ve hayal aleminden henüz yere inmiş değilim.
Oysa, ben İstanbul'dan çıkarken bütün ıstıraplarımın kaynağının kafamda olduğuna karar vermiştim.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.