Bütün dostlarımı selamlarım! Umarım, uzun gecenin ardından gelecek olan sabahın kızıllığını hala görebilirler! Ben, çok sabırsız olan ben, onların önünden gidiyorum.”
Stefan Zweig’ın, eşi Lotte ile bir otel odasında birbirlerine sarılmış halde ölü bulunmadan önce yazdığı son satırları okudunuz. Bu mektup tükenmişliğin, umudun dibe vurmasının bir deklarasyonu.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.