Bu gülümseyiş çok etkiliydi. Bu gülümseyişte baharın tazeliği, gökyüzünün güzelliği, bir annenin öpücük izi, bir babanın koruyucu bakışı vardı. Bu gülümseyişte bir kalbi ağlatacak, bir taşı eritecek güç vardı. Bu gülümseyiş, kalplere egemen olan bir gülümseyişti. Melek gibi bir çocuğun gül gibi dudaklarını bu gülümseyiş öpüyordu. Çocuk! Ömrün baharının mâsum kuşu! Hayâlin bahçesinin gülümseyen goncası!
Sayfa 33 - FahriyeKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.