“Âşık oldur kim kılar cânın fedâ cânânına
meyl-i cânân etmesin her kim ki kıymaz cânına
cânını cânâna vermektir kemâli âşıkın
vermeyen can, îtirâf etmek gerek noksânına
aşk resmin âşık öğrenmek gerek pervâneden
kim yanar gördükde şem'in âteş-i sûzânına
kimseler cânân için can vermeye lâf etmesin
kim gelüptür bu sıfat ancak fuzûlî şânına”