Hayat böyleydi, büyük düşler de sonbahar yaprakları gibi sararıp birer birer dökülebiliyordu. Bazısı o yaprakların üstüne basıp geçerdi, bazısı da tutup birini, kitabının arasında saklardı söz gelimi ve yalnız kaldığı anlarda o yaprağın hikâyesinde arardı kendini.
Sayfa 6Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.