«Bizim geniş klan» diyordu Hüseyin, ağır ağır değişen, ama kentteki yaşama içinde gittikçe yayılan, genişleyen, arada bir ortadan yiten üyeleri sonra birdenbire çıkıp gelen, bu İstanbul'a özgü topluluk için. Öyle ki, gidip Avrupa kentlerine ya da Amerika'ya yerleşenlerin bile, bir gün bu arkadaşlık çevresini özleyip, onları aramaya geldikleri oluyordu. Gençlik yıllarından başlayan, gittikce genişIeyip yayılan bir büyü. Bir tanışıklık, dostluk, arkadaşlık büyüsü. Belki de faşist ülkelerin tümünde olan, aydınların birbirlerine sokulmaları, birbirlerini yakınlarında duymak istemeleri duygusu.
Sayfa 17 - Derinlik Yayınları, 1979, İKİKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.