Demek düşmek, kişinin elinden alamıyordu kişiliğini! Kişilik...
Evet, kişilik. İnsanoğlu elinde olmayan nedenlerle düşebilir, ama haysiyeti ayaklar altına vermeyebilirdi. Kafama bu takılmış, benimkini de böyle, kişilik sahibi saymaya başlamıştım. Çoktan affetmiştim onu beni bir daha aramadığı için. Madem kişilik sahibiydi, şu halde ne diye düşsün? Babasının evinde de hep bu kişiliği yüzünden uğramamış olabilirdi.
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.