Nietzsche de babaannem de kabirlerine yalnız girdiler; her şeyi arkalarında bırakarak. Nietzsche, "Ben varken ölüm yok, ölüm varken ben yokum," derdi. Babaannemse, "Ben varken her daim ölüm var,ölüm varken ben her daim var olacağım."
Nietzsche yanılmıştı.Zannettiği gibi, ölüm geldiğinde kendisi yok olmamıştı.
Sayfa 57Kitabı okudu
··
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.