Öncelikle Abdullah Galip Bergusi'ye teşekkür ederim bu güzide eser için.
Yalnızlık temasını çok nitelikli bir biçimde işleyip bu yalnızlığı yaşayıp kağıda dökerek bizide içinde yaşadığı yalnızlığın yanına götürdü; orada kafasındaki düşünceleri ve onlarla konuşup bazılarına karşı meydan okuyuşuna şahit olduk.
Elbetteki kişinin kalbini beslediği gibi İman, zihnini de beslediğini ve diri tuttuğunu bir kez daha gördük.
Hatta bu iman onu harekete geçirip kitaplar yazdırdı. Ceng meydanında Müslümanları ve Mescidi Aksa yı korumak için verdiği mücadeleyi aynı şekilde şuan Müslümanların zihnini korumak ve kurtarmak için verdiğine şahidiz. Tabiri caizse tutsak alınan ömrü ile de imanımızı ve zihnimizi beslemeye adadığı içindir ki o bir "YAŞAYAN ŞEHİT" biiznillah.