Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Gönderi

Ayna Nöronlar
Hareket senkron olmadığında niçin bu kadar kötü oluyor? Keşfetmek çok güç değil: Olup biten bu şeyler, en ufak bir şey eksik olduğunda ve sonsuza dek elimizden kaçtığında... Söylememiz gereken laflar, yapmamız gereken hareketler, günün birinde ortaya çıkmış ama kavranamayarak sonsuza dek hiçliğe gömülmüş bu şimşek gibi karios’lar... Yenilgi bir milim ötemizde... Ama aklıma özellikle başka bir fikir geldi “ayna nöronlar” sayesinde. Allak bullak edici bir fikir ve de az da olsa Proustçu (bu da beni sinirlendiriyor.) Ya edebiyat, ayna nöronları harekete geçirmek ve eylemin ürpertilerine az bedel için bakılan bir televizyonsa? Ya, daha kötüsü, edebiyat ıskalanan her şeyi bize gösteren bir televizyonsa?
Sayfa 87
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.