Nill
Küçük şeyleri, olmayan önemsiz saçma şeyleri büyüterek geçiyor günler. Belki atalarımızdan kalma bir negatifleri düşünmeye eğilimdir bilmiyorum. O zamanlar, yani mağara devrinde, kötüyü önce düşünmeye mecburdun, yoksa ölüverirdin. Her ses, her hışırtı, her adım bir tehditti. Şimdi geçti onlar. Çıktık mağaralardan, dışarı çıkınca üzerimize bir bizon saldırmıyor ama biz hala aynı tedirginlikle yürüyoruz gökyüzünün altında ne garip.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.