Ama affedilmek... Bu kelimenin taşıdığı hassas umuda sarılıp onu kendime yakın tutacağım, hepimizin içinde iyiliğin ve kötülüğün var olduğunu asla unutmayacağım; ışık ve karanlık, sanat ve acı, seçim ve pişmanlık, zalimlik ve fedakarlık. Hepimiz kendimizin efendileriyiz, kendi hayalerimiz, kendi gerçeğimizin içine karışmaya çalışıyor. Kendimizi bu yüzden affetmeliyiz. Kendimi bu yüzden affetmeliyim. Çünkü elimizde uğraşmamız gereken çok fazla gri ton var. Kimse sürekli ışıkları yaşayamaz.
Sayfa 499
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.