Aziz bey: insanın gerçekle yüzleşmesi aynada ki buğuyu silip de kendisini gördüğü anda başlar. ama gerçekle yüzleşmek beklenenden çok daha güç olabilir. tahammül edilmez olabilir. peki, gerçeği reddetsen ne olur? kaçsan, inanmayı reddetsen gerçek değişir mi? hayır, değişmez. hayat senin o gerçeği öyle ya da böyle kabul etmek zorunda bırakır. bir oğlum vardı benim. bunu size ilk defa söylüyorum. evet, bir oğlum vardı, bu kara kutuda o da var, ona neler olduğu da. ona bir masal anlatmıştım. bir tilki vardı masalda. masalın kahramanı küçük çocuğa şunu söylüyordu."gerçeği görmek için kalbinle bakmalısın, çünkü gerçek gözle görülmez ve sadece gerçek yaralar.” o yarayı almadıkça, gerçek kalbinize bir hançer gibi saplanmadıkça, aynada ki o buğuyu silmediğiniz müddetçe, ne kadar yaşamış sayılırsınız? bunu sormak benim haddime düşmez ama kendi gerçeğinizle yüzleşmedikçe söyleyecek tek kelimeniz dahi yok demektir.