Eskiden bir mahallede hali vakti yerinde olanların sayısı arttıkça o mahallede yoksulluk azalır, yüzler güler, huzuru artardı insanların. Paylaşmak, komşuluk, diğergamlık kültürüydü bu. Ekmeği olmayan komşular, komşularca bilinirdi. Okul parası olmayan çocuklar da...
Şimdi zenginimiz artıyor, yoksulumuz ise hiç eksilmiyor. Üstelik zenginimiz arttıkça yoksulun sesi de duyulamaz oluyor.
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.