Zavallı babamıza acıyorum. Tuhaf biri! Ah, ne çok mutsuzluğa katlanmak zorunda kaldı! Onu teselli edecek hiçbir şey bulamadığım için üzüntüden ağlayabilirdim. Ama biliyor musun, babam dünyayı hiç tanımıyor. Elli yıl bu dünyada yaşadı, otuz yıl önce insanlar için ne düşündüyse hâlâ aynı şeyi düşünüyor. Cahillik ne büyük mutluluktur. Ama dünya onu çok hayal kırıklığına uğrattı. Bizim ortak yazgımız galiba.
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.