arhatuan bir yorumu yanıtladı.
Sanat öğrencileri bugünlerde büyük yeteneğe sahipler ama tutku ya da kendini vermede eksikler.
Hans Hoffmann
Sayfa 106Kitabı okudu
·
8 görüntüleme
Öne Çıkan Yorum
Yaratmak, başta isyan ile ortaya çıkıyor. Yaratmanın doğasında, ardını sorgulamak, başka biçimde görmek, göstermek, hiç işaret edilmeyen bir noktaya gözleri çevirmek var. Görünen dünyayı kabul etsek, verilen yeterli gelse, yaratma işi olmazdı. Sınırı aşmak ve yeni bir oluşum içine girmek, yeni bir oluşuma dahil etmek... Bunlar yaratma sürecini kapsayan unsurlar.
Tüm varoluşçular Kierkegaard gibi "kaygı" kavramından sıkça söz ederler. Buradaki kaygı, varoluşu hem yok etme dürtüsü içine sokan, hem de varlığı tetikleyen kaygıdır ve dönüşümü içerir. Yaratıcılık da tam bu noktada çıkar. Sanat'ı yaratılış miti ve İbrahim miti ile birlikte ele alan Kierkegaard'ın da anlatmak istediği tam olarak bu. "İlk günah"taki acı ve tetiklenme. Bir yandan ise İbrahim'in öyküsündeki Tanrı'yla eşitlenme duygusu, vecd hali.
Kierkegaard alıntıladığın metinde, çok satanlara girmek için çabalayan "korku ve titremeyi" dolayısıyla vecd duygusunu yaşamayan yazarı, ironik bir dille eleştirmiş aslında. Çünkü bu satılma kaygısında olan yazarın gösterdiği çaba, sanatın doğasında olmayan bir kazanç içindir. Eğer yazarın böyle bir çabası varsa bu karşılanır elbette. Ama bu, yazma işinin karşılığıdır yalnız.
1 önceki yanıtı göster
Evet, bir de bizim konuştuğumuz sadece sanatla alakalı olan motivasyon. Ama yaşamın başka yönleri, aşılması gereken ve sanatı içermeyen çok unsuru var. Yani sanatçı, yaratımında gösterdiği karakteri muhtemelen hayatın diğer yönlerinde de gösterir bu mevzu üzerinde çalışmazsa. Bu da o insan için hayatı "zor" kılabilir.
Doğru ama bu bir seçim meselesi değil mi?
kierkegaard'ın şu alıntısıyla güzel açıklamış bence. "Günümüz yazarı, öğrenme lehine tutkunun yokedildiği bir çağda kaderini kolaylıkla öngörebilir, okurları olmasını isteyen bir yazar, kitabını bir öğle sonrası şekerlemesi esnasında kolaylıkla okunabilecek bir biçimde yazmaya özen göstermelidir."
Belki bu sanat'ın, "sanatçı kişiliğin" doğasından olabilir. Genelde sanatsal yanı ağır basan kişi rekabetten, zorla elde edilen başarıdan, dışsal motivasyondan uzaktır. Günümüz dünyasının tam da aksi özellikleri desteklediğini düşünürsek, tam da bu insanların yaşam içinde zorlanmalarının olası olacağını söyleyebiliriz.
Sanatçı eğer dışsal bir motivasyon beklentisi içindeyse zaten o beklenti hiç karşılanmaz benim fikrim. Toplum hiçbir çağda onları destekler tarafta olmadı ki. Bunun doğruluğunu-yanlışını bir kenara bırakarak söylüyorum.
1 sonraki yanıtı göster
Evet o konuda haklısın. Dışsal motivasyon yok ama içsel motivasyonu da bozan bir sürü dışsal etken var saantçının hayatında.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.