Kitapla ilgili söylenecek ama iyi ama kötü o kadar çok şey var ki; diğer yorumlarıma nispeten daha uzun bir yorum olacak sanırım. Öncelikle 1 yıldır raf bekleyen kitabı daha önce okumadığıma pişman olduğumu söyleyebilirim. Kitap mı okudum yoksa film mi izledim, anlamadım. Herkesin bildiği üzere seri, normal bir romandan farklı seyirde işliyor. İç dizaynı normal bir roman şeklinde değil de brifing notları, mailler, raporlar, röportajlar ve belgeler üzerinden ilerliyor. Bu da okumayı her ne kadar zor görünse de aslında tam tersine daha da akıcı ve kolay bir hale getiriyor. Ne yalan söyleyeyim, kitaba ilk başladığım zamanlar pek hoşlanmadım. Zira Kady ve Ezra arasındaki konuşmalar oldukça iç bayıcı gelmişti. Hele o mesajlaşmalardaki kısaltmalar ve karakterin espri girişimleri yok mu; kitabı kapatıp kaçasım geldi. Ama neyse ki kitap ergen bir aşk kitabı olmadığı için kendisine bağlamakta gecikmedi. İlk 60-70 sayfayı atlattıktan sonra soluksuz devam ettim. Çizimler de kitabın en çok beğendiğim noktalarından biri. Nitekim çizimleri beğendiğimi söylerken; yapay zeka Aidan’ın sarmal konuşmaları ve onlarca boş beleş geçilen sayfaları kastetmiyorum. Sanırım kitapla ilgili bulunacağım tek şikayet bu olsa gerek. Kitabın ilk yarısında insana farklı bir keyif veren sayfa ve kurgu tasarımları, kitabın bitişine yaklaştıkça insanı boğmaya başlıyor. Neyse ki olay örgüsünün daha da heyecanlı bir hal alması ile birlikte bu durum bir nebze de olsa nötrlenebiliyor. Kitap çok fazla bilimsel terim ve olgu içerdiği için sindirilerek okunması gerektiğini düşünüyorum. Her ne kadar kalın ve büyük bir kitap olsa da, gün içinde 5-6 saat zaman ayırıp bitirilebilecek bir kitap. Ama dediğim gibi bilimkurgu türüne öyle çok da aşina olmadığım için ve bu türden bunca sene uzak durup da yeni yeni okumaya başladığım için özellikle bir 3 gün ayırmam gerekti bu kitaba. Lakin bu durum asla memnun kalmadığım anlamına gelmiyor. Bana kalırsa oldukça başarılıydı! Kitabın baş karakteri olan Ezra ve Kady’nin yanı sıra yardımcı karakterler de düşünülerek yazılmış; bunun kokusunu buram buram alıyorsunuz okurken. Fakat Aidan (yapay zeka) karakterinden de buram buram nefret ettiğimi söyleyebilirim. Okurken içimden kendisine kaç kere sövdüğümü hatırlamıyorum. Bu da insana günümüzde de birçok kez konu edilen yapay zeka ve robotların ne kadar tehlikeli bir hal alabileceğini anlatıyor. Filmi çekilse de izlesem dediğim sayılı eser var ve bu eser de onların arasında yerini aldı. Türün sevenlerine ve alışılmış roman düzeninin dışına çıkmaktan rahatsız olmayacaklara kesinlikle tavsiyemdir.

IlluminaeAmie Kaufman · Pegasus Yayınevi · 20172,682 okunma

·

4 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Okan Türker