“Ailesizlikten değil, aileye önem verdiği için bunları söylüyordu Agâh. Bu çağın, insanları nasıl da algılarla yönettiğini, gencecik beyinlerin kelli felli adamların kişisel hırsları yüzünden nasıl da savrulduğunu görmek istiyordu. Kendilerinde olmayan değerleri bağıra bağıra anlatarak o değerlere sahip olduğu sanılsın isteyen ideoloji simsarlarını, hayatta başka hiçbir şey yokmuş gibi bir aşkın uğruna savrulup gidileceğini anlatıp duran romantikleri, durmadan kanayan, kanadığını ve yarasını herkese gösteren ilgi köpeklerini anlatmak istiyordu. Aile kendini koruyamazsa herkes ama herkes istisnasız bir başka fikrin kulu olacaktı, oysa insan kıymetliydi, başkalarını fikirlerini sırtında taşıyamayacak kadar kıymetliydi.”
“İnsanlar eksik duygulardan değil bilinçle; ideoloji pazarlamacısı, başkasının fikir kölesi, maddenin ve daha çok kazanmanın kulu oluyordu. İnsanlar, bilerek ve isteyerek sürüleşiyordu. Agâh, gözlerinden sapır sapır yaşlar dökülürken uğulduyordu. Bunları notlarına eklemezse inandığı her şeye ihanet edecekti. Bu çağa yenilmişti. Ve her mağlup gibi yenilginin kaydını tutmalıydı. “
...
“Ben bu çağa ve inandığım her şeye karşı kaybettim.”
··
49 görüntüleme
Merhaba, kitapla ilgili yorumlarınız neler? Mahmut Coşkun'un "Yakarım Gül Satanlar Bahçesini" kitabını okuyup çok beğenmiştim sonra bu kitabını gördüm ama alıp okuma fırsatım olmadı henüz, sizce nasıl?
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.