“Tırtılın kalbini yedin,uçayım derken kelebek
Kafka seni görse ne derdi bilmiyorum
Halbuki son iki saattir dönüşümün anlamlarını düşünüyordun
kelebek olma hevesli bütün tırtıllara küstün
Kanatlar her şey mi demek?
ama “düzen buydu anlamak gerek”
-yeniden kavuşmak’taki kalp kırılıcık
bana mı mahsus gövdemin içinde bir ağacın altında bekletme isteği seni
“buradan bir yere ayrılma”
bana mı mahsus en üzüldüğüm anları
gülümseyerek hatırlamak
aynı şarkılarda hep aynı hayalleri kurmak
Şimdi seni gözlerimle mi,kalbimle mi görüyorum?söyleme
İçinde eskilerden kalma düşünce bulutlarını buldum yeniden!
ama sen bana gözlerinle bak bu sefer bilerek ,sokakta yol verdiğin rastlantısal bir insan gibi
konuştuklarındaki gizli bulutlar artık kapalı kalsın”uzaklaştık giderek”
tırtılın aşık olduğum kalbini yedin
Uçayım derken kelebek”Zeynep Yıldız
Lacivert sayı:69,2016’