Bugün de nihayet günlük işlerimi bitirdim:
-İstediğim saatte kalktım. Pencereden dışarı baktım. Kimsecikler yok.
-Salonda volta attım 5m ileri, 6m geri (niyeyse-dönüş olsa gerek) duvar ve pencereye karşı.
-Ara öğün meyve. Arkasından acıkma hissi, yemek. Gereksiz şişkinlik. Pencereden dışarı baktım.
-Uzun koltukta yatay dinlenme 4 saat. Bir ara John Lennon'u düşünme. Yeniden şekerleme. Kısaca kalkıp dışarı bakma. Kimse hala olmaması ve altmış kez eli dirseklerden yıkamak.
-Ara öğün ele ne geçerse. Terliği bulamama. Pencereden bakma. Oturma. Kalkma. Uzanma. Kuruyemiş ne rasgelirse.
-Hava kararmadan büyük bitkinlik. Yorgunluk. Her tarafın duvar görünmesi. Biraz şizofrence pencereden bakma. Kedilerin öteki kediyi sıkıştırması.
-Belgeselde, dünyada karıncaların ve arıların da yaşadığını hayretle öğrenmek.
....
-Orhan Gencebay'dan 'kadere bak' şarkısını dinlemek, yarınki yazacak yazımın başlığını 'evet, ben kendimin katiliyim' diye koymak ve acizce akşam yemeğini tıkıştırıp, halen pijamalı iken zıbarıp yatmak.
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.