·
519 görüntüleme
Ben de tam tersine İlknur Özdemir çevirisinin özellikle tatsız, yer yer hatalı bir çeviri olduğunu düşünüyorum. 3 çeviriyi karşılaştırmalı okumuştum, Tomris Uyar'ınki ilk ve "klasikleşmiş" sayılacak çeviri. Üstünden zaman geçmiş, Tomris Uyar bu çeviriyi yaparken henüz yazılmamış olan kaynaklar şimdi elimizin altında ve buna rağmen İlknur Özdemir çevirisi bu imkanların hiçbiri yokmuş gibi hatalar barındırıyor (prince consort, yani kraliçenin eşi olan prensi sanki adamın adı Consort'muş gibi çevirmiş mesela...) ayrıca kitabın zor yerlerinde Tomris Uyar ne yaptıysa Özdemir de bunun benzerini yapmış, hataysa tekrar etmiş, bence kitap bu kolaycılığı hak etmiyor.
Öte yandan Tomris Uyar da, yazarın kasten arka arkaya tamlamalar dizdiği cümleleri yer yer bölmüş, başka bir tarza taşımış. Okumayı rahatlatıyor ama yemeğin tadını değiştiriyor. Fakat kesinlikle lezzetli. İlk defa Woolf okuyacaklara Tomris Uyar çevirisini öneririm.
Bilinç akışıyla başı hoş olan ve özellikle yazarın İngilizcede yaptığının Türkçedeki yansımasını merak edenlere ise Zeynep Alpar çevirisi (Nora Yayınevi) öneririm, Fuat Sevimay'ın Çeviri-bilirsin kitabında da bu çevirinin bahsi geçiyor. Bu, dipnotlarla desteklenmiş daha şeffaf bir çeviri.
Kitabı okumaksa bence hiç zor değil, ders kitabı gibi okumaya çalışmak yerine kendilerini akışa bırakmalarını öneririm herkese. Gerçek hayatta karşımızda konuşan insanları öğretmen gibi konuşmasalar bile anlıyoruz ya, bu da öyle, ses tonunu, duygunun ifadesini yazıya geçirmeye çalışmış bir eser. İçindeki çabayı, emeği ben çok seviyorum.
Son olarak, 1000Kitap keşke ayrı çevirileri aynı başlık altında toplamasa da sırf bu kitap değil başka pek çok klasikte faklı çevirileri ayırt edebilsek.
Bence bu platformda yapılan en iyi Mrs.Dalloway eleştirisidir.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.