Saffat süresinde İshak(as), 'Ey babacığım' dedi, 'Buyrulduğun şeyi yap, emri yerine getir, beni inşaalah sabredenlerden bulacaksın.' Burada oğul ile baba aynıdır. Baba, oğlunu değil, nefsini kesmeye girişmiştir. Ve ona büyük kurbanı feda etmiştir. Düşünde insan süretinde beliren kişi, duyular aleminde koç biçiminde görünmüştür. Böyle olunca oğlu olarak belirdi. Belki babanın ayrı olan kişi, oğul hükmünde tezahür etti. Allah, nasıl ki Adem'den eşini Havvayı yarattı. O halde Adem, nefsini kendisine nikahladı. Demek ki eşi ve oğlu O'ndandır. Oysa varlık, sayıda birdir. Öyleyse doğa kimdir. Ondan beliren kimdir? Biz, onun kendisinden oluşan şeyle eksikliğini ve meydana gelenin yokoluşuyla arttığını görmedik. Doğadan, oluşan ise, O'ndan başkası değildir.
Sayfa 45 - Sufi KitapKitabı okudu
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.