En derin uykuda (Hezeyan halinde, hayır! Bayılınca, hayır! Ölünce, hayır! Mezarda, hayır!) bile bilincimizi tamamen kaybetmeyiz. Öyle olmasaydı insanın ölümsüzlüğünden bahsedilmezdi. En derin uykulardan bile uyanıp bir düşten örülen ağı parçalarız. Fakat bir müddet sonra -o ağ öylesine çelimsizdir ki- düş gördüğümüzü hatırlamaz oluruz.