Gönderi

"Claire kitapların tanıdık ve dinçleştirici kokusunu içine çekti: toz, tabaklanmış deri, çürüyen kağıt ve olgun parşömen kokusu. Claire' in uzun zamandan beri bilgi ve sırlarla bağdaştırdığı bir rayiha. Mantıklı ve nesnel bir insan olmasına rağmen, kitapların içerisinde bir tür büyünün olduğuna inanırdı. Bu raflardaki yaşlı kitap kapakları arasında sayfaların üzerindeki ufak tefek ve soyut siyah işaretlerin içerisinde, geçmişten gelen sesler vardı. Ne bildiklerini, ne öğrendiklerini, ne gördüklerini ve ne hissettiklerini Claire'e anlatmak için geçmişten geleceğe, Claire' in yaşamına, kalbine ve zihnine erişen sesler. Bu büyü değil de neydi."
·
41 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.