1000Nefret, ya sev ya da sever gibi gözük!
Bana beğenini ver sana saygımı vereyim.
1k = birbirini sever gibi davranan insan topluluğu.
Eve kapandığımız, okuma eylemine daha sıkı tutunduğumuz şu günlerde iş bu uygulama hakkında birkaç kelam edeyim istedim. Öncelikle bir soru sormak istiyorum: Bir insanı sevmediğiniz halde neden sever gibi görünüyorsunuz? Ya da bir insanı zamanında sevip, allayıp pullarken aranız kötüleştikten sonra neden dibine kadar gömmek istiyorsununuz? Sizler Gogol'ün Ölü Canlar kitabından fırlayan Çiçikov musunuz? İnsanları gözünüzde fazla büyütmeyin ya da çok da küçültmeyin. Ha ilk fark edeceğiniz şey de sizin küçüklüğünüzdür. Yoksa Dinle, Küçük Adam'ı okurken attığınız ''işte bu'' naralarınızın hiçbir anlamı da hükmü de yoktur.
Okumak eylemi bizi yüceltir mi?
-Elbette yüceltir, egonuzu şişirme aracı değildir okumak, egonuzu sıfırlama aracıdır daha çok. Okuduğunuz kitapların çokluğundan ya da niteliğinden dem vurup ''en iyi ben biliyom ya, Tanrı'nın yeryüzüne inmiş haliyim'' tarzı egoistliklerinize ancak bir tarafımızla gülmeliyiz. Onu egosundan ötürü alkışlayıp sevmek değildir marifet. Keza bu kişiliğinizde derin yaralar açar. Haydi! Siz de durmayın gülün.
Evet ne demiştik, buradaki insanlar birbirini genelde sevmiyor, kıskanıyor, çekemiyor. Bir zaman sonra bu hal şişkinlik yapıyor olmalı ki dayanamayıp dışa vuruluyor. Birbirini sevmeyip, takip eden hatta birbirlerini sessize alan yüzlerce, binlerce kişi olduğuna yemin edebilirim ama kanıtlayamam.
Sakin ol champ... yalnızca buraya okumak, fikirlerimizi paylaşmak belki de gelişmek için geldik. Nefretinizde boğulacaksınız bu gidişle. Size değişin demiyorum, buradaki insanların çoğu yetişkin, yaşını başını almış insanlar. Ama en azından deneyin, çabalayın. Dostoyevski gibi bağışlayın ya da bağışlanın da demeyeceğim. Ama iş bu sitemizi güzellik kurtarabilir. Bu siteye ilk geldiğimde herkes birbirini seviyordu (!) şimdi gruplaşmalar, en çok ben bilirimler, artık inceleme yazmıyorum çünkü bu siteye değmezciler ( yakında ben de buna dahil olabilirim :D) hızla yayılmaya başladı. Siz bilirsiniz arkadaşlar. Kimseyi sevmek zorunda değilsiniz ama saygı zorunluluk gibi geliyor bana, bilmem siz ne düşünürsünüz. Çünkü özgürlük başkasına duyduğumuz saygı kadar mümkün olabilir. Beni dinlediğiniz için teşekkürler, sövenler de elbet olacaktır eğer Dostoyevski olsam sana da teşekkürler derdim ama demeyeceğim :))
··
64 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Bir mesai arkadaşım şöyle demişti:
-Nasıl bu kadar kötü olabiliyorlar? Karakterlerini biliyorum, yıllardır birlikte çalışıyoruz. Yine de kendilerini sanki en erdem sahibi insanmış gibi gösteriyorlar.
Ona şöyle cevap vermiştim:
-Aslında hepimiz birbirimizin ciğerini dahi biliyoruz. Onlar da biliyor ve bu şekilde bir arada olmayı kabul ediyorlar. Kabul etmekle kalmayıp, birbirlerine tenhada çelme takıyor, göz önünde cilalıyorlar.
Biz ise uzak durmakla hislerimizi gösteriyoruz.
Aslında bu da yeterli bir tepki değil. Doğrudan yüzlerine tüküreceksin!
Ben tüküremiyorum, sosyal ve duygusal mesafeyle yetiniyorum:)
Yazdığınız satırlar hislerimize tercüman olmuş. Katılmamak elde değil.
Bu mecrada da sosyal mesafe gerekli efendim:) güzel yorumunuz için teşekkür ederim.
N'oluyo kardeşim ne bu tantana :D
Bu yorum görüntülenemiyor
:D umut Sarıkaya çok güzel karikatür çizerdi bu yazıya shjsjs
Aciziyet yani kabiliyetsizlik belki hayatında hiç karşılaşmayacağın, adını sanını dahi bilmediğin ve çoğu kez adını sanını dahi unuttuğun insanların sendeki sinir uçları hoplatmasına verilen addır :) Kendim iyiyim demiyorum, bende en az sizler kadarım. Kendime maal etmediğim bir sözü ise başkası söylemişcesine söylemek istiyorum. Yani bir dostum diyor ki ben bu kadar kamu çocuğunu -O. Çocunu- Facebook’ta bile görmedim. Dileyende bunu üstüne alınabilir :) İlk cümlede neden bahsettik şimdi neredeyiz !!!!
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.