Gönderi

• HAYAT •
Bir değinmendir bu dünya. Zaman çarkları içinde öğütmeye ayarlanmış yaşamları barındırır kendisinde. Hayat... Bu dünyanın içindeki hayatlar ise çok telaşlı... Eski zamanların güzelliğinden sıyrılıp emeklemeden koşmaya, sevmeden kavuşmaya meylediyor artık... Milyonlarca insan, milyonlarca telaş... Herkes bir yere yetişmeye, birisine kavuşmaya, bir şeyi bulmaya telaş ediyor. Ediyor etmesine de ne yetişebilen var, ne kavuşabilen ne de aradığını bulabilen. Hayat artık öylesine pahalı değil. Ucuzladı insanoğlunun kilosu... Zaten çok da pahalı değildi, ama şimdi tümden değersizleşti... Duygular, hoşgörü ve anlayış mı? Unutulmuş zanaatkarlıklar arasında yerini aldı artık. Bir caddede adımlarken saçlarını dans ettirmesi gereken rüzgar yerine insanların arasında omuz darbelerine maruz kalmanın yalnızlığı bürüdü artık bu diyarı. Ve gitgide artıyor insanoğlunun yalnızlık sancısı. Güzellikler içinde kurulmuş bir yaşam ülkesini kuran, aynı zamanda bir bir sahte yüzleriyle bu ülkeyi yıkıyor artık... Bir kalabalık yığınıyız, yalnızlaşmış bir kalabalık yığını. Tek bir kalabalık, tek bir vücut olsak da birbirimizi anlamayı, sevmeyi ve sevilmeyi asla başaramayacağız, bir vücutta kuru bir yalnızlık içinde kavrulacağız... İnsanoğlu vermek yerine hep almayı seçti, ve bahs etmekten çok bahs edilsin istedi... Kendi kalabalık vatanında, yalnızlık sürgününe kendini düşünmeden attı... Evet gerçekten bir değirmendir bu dünya, insanları öğütür. Tabi insan insanı öğütmeden önce, buna izin verirse...
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.