Yürümenin Felsefesi kitabını ilk olarak Barış Özcan'dan duymuştum. Sonra ben de merak oluştu bu kitaba dair. Ve sonunda okuma fırsatı da yakaladım. Aslında beklediğimden daha farklı bir kitaptı. Ben yazarın kendi düşüncelerini aktardığını zannediyordum. Fakat bundan daha ziyade başka düşünürlerin filozofların ya da sanatçıların yaşamından bazı kesitler sunarak yürümeye dair birtakım çıkarımlarda bulunuyordu. Elbette bu çıkarımlar da oldukça değerliydi. Yani salt yazarın kendi düşünceleri olmasa da keyifle okuduğumu söyleyebilirim. Aynı zamanda yazarın bahsettiği düşünürleri de not aldım ve okumak için sabırsızlanıyorum. Bu anlamda da çok iyi bir kaynak niteliği taşıyor kitap. Orada bahsedilen düşünürlere sonradan vakit ayırıp inceleyebilirsiniz. Kitapta bahsedilen yürümek, gerçek anlamda fiziksel olarak yaptığımız bir eylem olan ve dünyanın en basit eylemi olan şey. Yazarın da sık sık nitelendirdiği gibi bir bacağın diğer bacağın önüne geçmesi ile yani bir ritim ile oluyor bu yürüyüş. Özellikle bir ritim taşıyor olmasına da çok yer vermiş yazar. Öyle ki bu ritimden şiirler yazan bir şairi de örnek göstermiş. Bu yüzden yürümenin ritmine ve doğasına ayrı bir anlam katıyor bahsedilenler. Tabii bu karantina günlerinde böyle bir kitap okumak insanın dışarı çıkmaya dair motivasyonunu artırsa da aslında yürümenin bir diğer yanına dikkat kesilip bu motivasyonu bastırabiliriz. Öyle ki içsel bir yolculuk yapmak ya da bu kitabı okurken anlatılanları zihinde canlandırıp oraya gitmek ayrı bir haz verecektir. En azından şimdilik bunlarla yetiniyor olalım. Söylemeden geçemeyeceğim, bu kitap tam bir otobüs kitabı. Umarım bir yolculukta okuma fırsatı da yakalarım.

Yürümenin FelsefesiFrédéric Gros · Kolektif Kitap · 20206,9bin okunma

·

3 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

nida