" Kafamdan ancak gölgesi geçen bir düşüncenin iki dakika sonra böyle cezasını çekeceğimi nereden bilebilirdim? Biz fakirler
böyleyizdir. Kader sarayında bizim işlere bakan büro hiç şaşmaz, ihmal etmez. Zihnimizden geçen en uzak, en mâsum ihtimallerin, sadece şiddet ile ret için düşündüğümüz şeylerin
bile ceremesini öderiz. "
Sayfa 193Kitabı okudu
·
7 görüntüleme
Öne Çıkan Yorum
'Bellek bilinctir' kaidesini Tanpınar da yadsıyamıyordu elbette. Binaenaleyh “Yıkmak, yapmak için olsa dahi daima zararlıdır ve hakiki yapıcılık ise ilave etmektir.” demesi bize bunu gösteriyor.
Maziye sırt çevirerek modernleşme yolunda ilerlenilen dönemde, maziye sırt vererek ilerleyen bir Tanpınar. "Değişerek devam etmek, devam ederek değişmek” sözü de bu bağlamda manidardır.
Zihni planda Tanpınar da belki mazinin gitmesini istiyordu lâkin bu kadim medeniyetin estetik mirasının hebâ olmasını istemiyordu. Nitekim cesaret edip de yapabildiği eleştiri bu minvâl üzere. Wagner'i, Debussy'i dinlerken bilinçaltından gelen Dede Efendi çağrıları onu her daim rahatsız etmiştir.
Kültürel muhafazakar olarak addedeceğimiz Tanpınar, mazinin bütün bütün imha edilmesinden yana değildi. Dönemin zihninden geçen en uzak ve en masum geleneğe yöneliş ihtimalleri bile bir mahalle baskısına bir sükût suikastına mâruz bırakılıyordu.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.