Modern bir destan olarak döşenmiş aşıklar delidir ya da yazı tura, her sayfada bir can acısını bu kadar güzel anlatabilmiş nadide bir roman. Ölümle doğum arasındaki o ince ipte yürümeye çalışan iki insanın hikayesi. Kitabı okumaya Ayfer Tunç'un beni hayal kırıklığına hiç uğratmadığını bilerek başladım. Birçok kitabında deneyimlediğimizden başka birkaç teknik kullanmış. Özellikle son bölümde, hangi cümleyi kimin söylediğini bilmediğimiz bir anlam karmaşası içinde, umut ve sanemi ortada birleştirenin ne olduğunu bize çok net gösterdi: Hazdan mı, acıdan mı? Hem hazdan hem acıdan.
Yüreğimde bir kuşla okudum romanı. Hiç kimsenin hiç kimseyle doldurmayacağını öğrendiğim yalnızlığıma ağlayarak okudum.