··
742 görüntüleme
Sabahattin Ali hakkında bilgilendirici çok iyi bir yazı olmuş. Ben üç eserini okudum ve İçimizdeki Şeytan en iyisiydi bana göre ancak yazarın kalemi sağlam. Ne yazık ki böyle bir yazara da bir Türkiye klasiği olarak o yaşarken kıymet vermemişiz. Yazık olmuş. Umarım bundan sonra benzer üzücü olaylar olmaz diye bir temennide bulunmak istesem de, buna kendim bile inanamıyorum.
Kalemine sağlık, keyifle okudum.☺
1 önceki yanıtı göster
Benim de en beğendiğim eseri İçimizdeki Şeytan ama KMM'nın da yeri çok başka bende, on kezden fazla okumuşumdur. :)
Aslında yaşarken okurları kıymet veriyor ona. Gazetede yayımlanan eserleri her zaman gazete satışlarını yüksek derecede artırıyor. O yönde sıkıntı çekmiyor ama devlet sürekli eserlerin basımını durdurup toplattırıyor. O yüzden para alamıyor. Ve sürekli cezaevine girip çıktığı için maddi sıkıntılarla boğuşuyor artık. Zaten Aziz Nesin ile çıkardıkları Markopaşa Dergisi dönemin en en yüksek tirajlarına ulaşsa bile kàrları zararlarını kurtarmıyor ve hepten sonlarını hazırlıyor. Yani işin özü şu, eğer bu isimler etliye sütlüye karışmasa, halkın gözünü açmaya çalışmasa müthiş bir hayat sürerlerdi. Ama ne Ali ne Aziz ne Nazım ne de diğerleri hiçbir zaman kendilerini halktan üstün görmüyorlar hayatları da sefalet içinde geçiyor.
Umarım iyi yazarların kıymeti bilinir ama dediğin gibi ben de zannetmiyorum. Mesela Orhan Pamuk vakamız bile var. Nobel aldı diye bin tane şey döndü neyse.
Okuduğun ve yorumladığın için çok çok teşekkür ederim. :)
Ve evet Adem, ben de yemin edebilirim ama kanıtlayamam. :)
"Cılız kaleminden çıkan o korkunç hakikatlerin devleri korkutup sonunu daha doğrusu sonsuzluğunu getirdiği Sabahattin Ali." diye yazdığın yerde yüreğime taş oturdu sanki Gül.
Değeri öldükten sonra anlaşılan yazarlar arasında maalesef Sabahattin Ali, âmâ senin gibi sevenleri sayesinde de ölümsüz. Yüreğine ve emeğine sağlık. :)
'Bizim gibi' sevenleri olduğu sürece o cılız kaleminde çıkan hakikatler hiç susmayıp devleri korkutmaya devam edecek. Hasan H. Korkmazgil diyor ya hani,
"Ekilir ekin geliriz
ezilir un geliriz
bir gider bin geliriz
beni vurmak kurtuluş mu" diye. Değil, hiç değil.
Vaktini ayırıp okuduğun ve bu değerli yorumun için de çok çok teşekkür ederim. ♡
Malum nedenlerden dolayı elim bir türlü gitmiyor SA kitaplarına. Toplum olarak yücelteceğiz derken organize bir şekilde yok ediyoruz yazarı. Kuyucaklı Yusuf aylardır bekliyor kitaplığımda... Birkaç defa niyetlendim ama başlayamadım bir türlü. Yazdığın inceleme harika olmuş Gül. Benim durumumda olanları kamçılar nitelikte bir yazı. SA eserlerini bir fetiş nesnesi olmaktan kurtarıp tekrar edebiyattaki doğal ortamına taşımak gerekiyor. O yüzden bu tarz incelemeler gerçekten değerli. Emeklerine sağlık... Selam ve sevgilerimle...
Sabahattin Ali'nin kitapları, bilinçsiz okurlarından çektiği kadar yaşadığı dönemde devletten çekmedi sanırım. Bilinçsizce tüketilerek popüler kültüre maalesef yenik düşürüldü. Telif haklarının kaldırılmasıyla da ikinci Zweig vakasına dönüp ortalık yüzlerce farklı ve iğrenç kapaklı kitaplarıyla doldu. Bu kadar kıymetsizleştirilen bu kitapların acı gerçeklerini bilseler böyle davranırlar mıydı bilmiyorum ama en azından bazılarımız bilsin ve görünce konuşsun istedim. Bir şeyler anlatabildiysem ne mutlu.
Çok teşekkür ederim Necip abi. Senin de ayırdığın vaktine ve yoruma sağlık. Bence daha fazla ötelemeden bir an önce oku ve güzel kaleminden de bir iki satır karala biz okurlar için. :)
Gel de ‘Aldırma gönül’. Acı, çok acı. Kuyucaklı Yusuf’un da Sabahattin Ali’nin de hikayesi bu memleketin değişmez kaderi. Elinize sağlık. Sabahattin Ali’yi çaydan, kahveden kurtarma girişiminiz de ayrıca güzel:)
İkisinin de hikayesi yarım bırakılıyor ne yazık ki. Başlığı da bu duruma ithafen yazmıştım zaten. Kurtarabileceğimi pek zannetmiyorum ama adım adımdır. :) Çok teşekkür ederim, vaktinizi ayırdığınız için de ayrıca minnettarım.
Bu kitabı okuduktan birkaç yıl sonra Aydın'a giderken Kuyucak tabelasını gördüğümde öyle heyecanlanmıştım ki... Öyle etkilenmişim işte kitaptan..
Ne acı bir hayat geçirmiş Sabahattin Ali. Ne acı
Çok güzel anlatmışsınn.. Çook teşekkürler 🌼
Onun geçtiği her yerden geçmek istiyorum ben de, umarım bir gün bunu başarırım. Vaktini ayırıp okuduğun için ben teşekkür ederim asıl ve kıymetli yorumun için de. <3
2 sonraki yanıtı göster
İlahi Türkiye'm sen adamı öldürürsün. Sonra yetmez parklara, bahçelere, caddelere, okullara adını verirsin. İronik salatalar! 41 yıllık kısa ama öz bir yaşam. Mücadelenin en namuslusu.
İnsanın davası ilim / bilim olunca yüzyıllar boyu hiçbir dilin kemiğinde boğulmuyorsun. Sabahattin Ali'yi çevresinde sevilmez kılan onurlu duruşuydu belki de. Vaktinde kaçmayı bilmeyen, inandığı doğruları dile getirmekten çekinmeyen bir insanmış. Şimdi Atsız'cılar patladı Sabahattin Ali'ye sağdan soldan bindiriyorlar. Gerek yok kardeşim. Her insan gibi onun da hataları vardı. (Tabii Atsız ile olanlara hata demiyorum) Sonuç olarak alman gerekeni alacaksın bu insanlardan. Haa senin ve benim gibilerin Sabahattin Ali ile olan olayı farklı. Özümsemekle, benimsemekle ilgili. Anlaşılmanın her çağ büyük bir mesele idi ve öyle de olmaya devam edecektir. Huzur içinde uyusun. Ellerine, yüreğine sağlık.
"İlahi Türkiye'm sen adamı öldürürsün. Sonra yetmez parklara, bahçelere, caddelere, okullara adını verirsin." cümlelerine ek, gider bide mahkum ettirdiğin hapishaneyi müze yapar, ismini verir üzerinden kültür turizmi yaparsın. Gariplikler ülkesi.
Bu her zaman böyledir, sözünü sakınmayan insanlar toplumun hiçbir yerinde yer edinemezler. Çünkü insanlar doğruyu duymak değil, kandırılmak istiyor ve kandırıldıklarının da dile getirilmesini istemiyorlar.
Senin de gözlerine sağlık, teşekkür ederim.
2 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
Çok güzel ve bilgilendirici bir inceleme olmuş. Bunları bilmeden Sabahattin Ali'yi boş okuyuşlarıma üzüldüm. Emeğine sağlık :)
Çok teşekkür ederim. Biraz bile yardımcı olduysam ne mutlu bana :)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.