Merhaba kitapsever dostlar. Ramazan bayramınız mübarek olsun. İlk baktığımda kitabın görüntüsü biraz gözümü korkuttu, ne yalan söyleyim. 750 sayfacık diyorum şimdi ise. O kadar akıcııydı ki ne zaman başladı ne zaman bitti bilemedim. Yazarın ilk okuduğum kitabı ve ben kalemine, anlatım tarzına hayran kaldım. . Sizin hiç bir kitabın ana karakterini sevmediğiniz oldu mu? Bu kitapta ben tam anlamıyla bunu yaşadım. İlk sayfasından bitene kadar sevmedim Kenan'ı. Kızdım, eleştirdim kendi çapımda. O sövdükçe ben de ona sövdüm. Eşine, Günsel'e kötü davrandıkça lanet ettim. Aslında Kenan özünde iyi, efendi, saygılı, dürüst vs vs biri (!). . Kitap 1960 yılında üç beş aylık bir dönemde geçiyor. Geçmişe gidişler tabiki var. Dönemin siyasal olaylarını, farklı ideolojik ve siyasal görüşlerini, bu görüşlerin insanlar üzerindeki sosyolojik ve kültürel yansımalarını öyle güzel resmetmiş ki yazar, sanki o günleri onlar ile yaşıyorsunuz. . Kitapta çok beğendiğim bir başka nokta da yazarın Kenan' ın ve bazen de Günsel' in kendi kendileri ile iç konuşmalarını, vicdan muhasebelerini, o diyalogları biz okura sunuyor olması. . Kitabın sonu biraz şaşırttı beni, ama ne olduğunu söylemem. Okuyun derim, tavsiye ederim.

Bir Gün Tek BaşınaVedat Türkali · Ayrıntı Yayınları · 20195,2bin okunma

·

88 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.