kaos anlayışıyla bakan bir göz, etrafında kendi kafasına uymayan ''düzensizliklerin''bir düzeni olduğunu anlar.Kendi zannıyla ''düzenli''zannettiği şeyin yapay,yalan,geçici ve hatta kimi zaman ''hastalıklı''olabileceğini görmeye başlar. Etrafındaki insanları ve olayları bu gözle değerlendirdiğinde kendisi dışındaki insanlara''şöyle olun,böyle olun diye''nizam verme'' çalışmalarından uzak durmaya başlar. Bilir ki her insanın bakışı bir nevi ''at gözlüğü''ile sınırlıdır, gerçek ancak zihinlerin özgürce ifade edildiği vasatlarda kendini gösterir. Yani ''kaos gözlüğüyle''bakıldığında toplumu, insanları,belli bir kalıp doğrultusunda şekillendirmeye çalışmanın boşuna olduğu bilincine varmak kolaylaşır.
Sayfa 243Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.