Sokrates, nesnelerin zamandışı özlerini- tümelleri saptamaya dayanan diyalektik bir felsefe yapma yöntemi benimsemiştir.
Sokrates dönemindeki Yunanistan’da demokrasiye geçişle yaşanan ekonomik-siyasi buhran özellikle gençlerin eğitimini, etik değerleri çok etkilemiştir. Bu gelişmelerle beraber ahlaki eğitim önem kazanmıştır, bu durum da gençlere dersler veren Sofistlerin ortaya çıkmasına neden olmuştur. Sofistler, bilindiği gibi bilginin, iyiliğin kesinliğinden şüphe duyar, her şeyin faydasallığına değer verir ve öznel bir yaklaşım içindedirler. Ünlü sofist Protagoras, ‘İnsan her şeyin ölçüsüdür’; Gorgias, ‘Hiçbir şey yoktur, var olsa bile kavranamaz’ der...
Sofist anlayışına karşı olan Sokrates ise, kesin ve doğru bilgiye dayanan bir kültür oluşturmak ister. Bunun için de doğru ve kesin, zamandışı olan tümelleri saptamaya dayanır. Sokrates’in diyalogları da aslında bu temel üzerine kurgulanmış okumalardır. Bu okumalarda da gördüğümüz gibi filozof, diyalektik temelli bir yöntem üzerinden ilerlemiştir.