“Beni dinlemeyecek misin?"
"Yalanlarından bahsetmek istemiyorum”
"Evli değilim."
"Bana ne..."
"Nişanlı da değilim.”
“Bana ne..."
“Ama bir sevgilim var."
Ve hiç düşünmeden arkamı döndüm. Ağzım bir karış açık halde donakaldım. Gamzeli, Fidan Hanım'a kaşıyla çıkmasını emretti, kadın ikiletmedi. Gözlerini gözlerime dikti, cevap bekler nitelikte sabırsızca soludum. Sevgilisi varmış, eminim benden güzeldir, zengindir, bir de beceriklidir üstelik... Ağzı da iyi laf yapıyordur kesin. Yüzüm asıldı.
"İnatçı keçinin teki..."
"Sorduk mu?”
“Kızınca çekilmez, gülünce vazgeçilmez oluyor."
"Bana ne?"
"Üstelik sürekli beni yanlış anlıyor, nerede bir hata görse üstüne balıklama atlayıp tüm kötü olayı benim üzerime zimmetliyor."
Dişlerimi sıktım. Bana bir adım yaklaştı.
"Beni kendine yaklaştırmıyor?
Kirpiklerimi kırpıştırdım. “Aferin ona, akıllı kızmış.'
"Çok akıllı, ama nedense beyin denen canlıyı bana gelincekullanmayı unutuyor."
"Sensin beyinsiz..." dedim kızgınca.
"Senden bahsettiğimi de nereden çıkardın?”
"Beni anlatıyorsun işte..."
"Aaa, öyle mi yapmışım? Demek kendini benden iyi tanıyorsun. Sırf inadından bizi üzdüğünü kabul ediyorsun. Gurur budalası."
·
15 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.