Ama özgür bireyleriz işte!
Ve özgürlüğümüz bizi hayatımız boyunca kararlar vermek zorunda bırakıyor. Bize yön gösterecek mutlak değerler ya da normlar yok. Onun için neye karar verdiğimiz, beyi seçtiğimiz çok önemli. Sartre insanın yaptığı işten dolayı sorumlu olduğunu ve bunu hiçbir zaman reddedemeyeceğini vurgular. Sorumluluğu üstümüzden atıp işe gitmek ‘zorundaydık’ ya da burjuva toplumuna özgü belli beklentilere uymak ‘zorundaydık’ gibi bahaneler ileri süremeyiz. Bu şekilde kimliksiz kitlelere karışan biri hiçbir özelliği olmayan bir kitle insanı olur çıkar. Kendinden kaçmış, hayatını bir yaşan haline getirmiş demektir. Ama insan özgürlüğü bize bir şeyler yapmayı, kendimizi gerçekleştirip ‘özgün’ ya da gerçek varoluş sürdürmeyi buyurur.