Oğuz ayağa kalkıp otağın içinde adımlamaya başladı. Otağdaki herkes ayağa kalkmış genç Kağana bakıyordu. Tahtın önüne gelince durdu. Sesi gür ve itiraz kabul edilmez cinstendi.
Kır atımı istediler verdim, babamın eşini istediler verdim. Çünkü bunlar benimdi ve ben budunumun selameti için bu bedeli ödemeliydim.
Sustu. Bir süre ayakta kendisini gözleyen yüzlere baktı. Kimi yaşlı kimi genç, kimi çocukluğundan andası, kimi henüz bu kış kengeşe katılmaya başlamış yüzlerde merak vardı.
Sesi az öncekinden daha gürdü:
Ama otlak budunun malıdır. Şerefini yitirmemiş hiçbir budun kendi topraklarını savaşmadan terk eden bir kağanın ardından gitmez. Gitmemeli. Töre hakkı için ant olsun ki her şeyden daha çok bunun için, budunumun ve törenin şerefini korumak için çarpışacağım ve bu yola gelmez adamı yok edene kadar durmayacağım.
Sayfa 414Kitabı okudu
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.