Araya finallerimin girmesiyle okuma süresini uzattığım bu kitabı aslında bir çırpıda bitirirdim eminim. Ama belki de yavaş yavaş okumakla da daha iyi yaptığımı düşünüyorum. Kitabın mükemmelliğinden bahsetmem gerekirse beni her şeyiyle kendine hayran bıraktı. Okurken sanki film izliyormuşçasına her şey gözümün önünden geçti Dostoyevski’nin anlatımıyla. Böylece sayfalar akıp gitti aslında. Raskolnikov adlı karakterimizin hayatının bir kısmı üzerinde dururken, başta çektiği sıkıntılar bu yüzden üniversite eğitimini dondurması, tefeciye düşmesi daha sonra tefeci ve onun gibi toplumda bir çok hastalıklı insanın bulunmasını fark edişiyle başlıyor. Dünyadaki gelir adaletsizliğinin üzerinde o kadar güzel durulmuş, o kadar güzel anlatılmış ki kimseyi yaptığı iş yüzünden -hayat kadını bile olsa- hor görmemiz gerektiğini fark ediyorsunuz. İşte hukuk öğrencisi olan Raskolnikov kendini ‘kahraman’ statüsüne koyarak, tefeci koca karının toplumun bir çok kesiminden insanın üzüntüsüne, kederine, yoksulluğuna yol açtığını fark ederek bu hastalıklı insanı toplumdan koparmayı planlıyor. Evet belki kendince haklı, fakat planları tam olarak düşündüğü gibi gitmese de yapacağını yapıyor ve kıvrak zekasıyla işlediği bu cinayeti çok iyi saklamayı başarıyor. Ama yaşadıkları, hayatın getirdikleri vicdanını rahat bırakmıyor ve onu hastalıklı bir ruh haline sokuyor. Özellikle ilgimi çeken başka noktalarsa bir cinayeti planlama, işleme, yapma ve yaptıktan sonraki ruh halinin -o psikolojinin- kitaba, kelimelere, cümlelere harika betimlemeler, kendi kendine konuşmalar ve kafa karışıklıklarıyla yansımasıydı. Beni tekrardan kendine hayran bıraktı Dostoyevski. Bu yaşıma kadar okumamış olmanın derin üzüntüsünü yaşıyorum şu an ve hayatta herkesin Raskolnikov ile tanışması, sohbet etmesi gerektiğini düşünüyorum.

Suç ve CezaFyodor Dostoyevski · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022161,3bin okunma

·

2 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Simay Gür