" Buranın, Los Angeles'ın itfaiye şefine ulaştım ve, "Kitap kağıdı kaç derecede tutuşup yanar ?" diye sordum."Bir saniye, hemen geliyorum," dedi. Geldi ve , "451 Fahrenheit," dedi. Ben de "Ah, bu güzelmiş," diye düşündüm. Bu kesinlikle güzel. Mükemmel. Sonra tersine çevirip "Fahrenheit 451" dedim ve işte size kitabın ismi. Ve önümüzde birkaç yıl içinde santigrat ölçeğine geçersek büyük hayal kırıklığı yaşayacağım. " diyerek hem kitabın adını ve nereden geldiğini açıklıyor hem de tatlı bir espri yapıyor Ray Bradbury sesli ön sözünde. Distopya edebiyatının dört temel eserlerinden biri olan Fahrenheit 451 , 1953 yayında yayımlanmış. Kitabın konusu , Guy Montag , ana karakterimiz, bir itfaiyeci. Fakat itfaiyeciler bu sefer yangını söndürmek için değil , başlatmak için var. Kitap dolu evleri yani. Teknolojinin hüküm sürdüğü bu gelecek dönemde , insanlar kitap okumanın sadece hayatın acı gerçeklerini yüze vurmaktan başka bir şey olmadığını , gereksiz , süslü , gerçek dışı şeylerin insanları bulandırdığı gibi nice nice başka şeyler düşünüyor. Bu yüzden yasa dışı üretim sayılan kitaplar , kitap bulundurulan evler , direnirse evin sahibi bile canlı canlı yakılıyor. Fakat Montag , bir gün tanıştığı bir kız sayesinde bir aydınlanma yaşıyor ve bu kitapları okumak ve içinde neler olduğunu öğrenmek istemesiyle maceramız başlıyor. (sanırım aydınlanması kızdan da önceydi ilk parkta Faber’la tanışıyor ve yaktıkları evlerden bir – iki kitap toplayıp tavanda bir yere kaldırıyor ama okuma cesaretini kızla tanıştıktan sonra ve başından geçen – bunu da söylersem spoilera girer - bir olaydan sonra gösteriyor. Yazar aynı zamanda 1950’li yıllarda Soğuk Savaş’ta olan Amerika’nın , sansürünü ve baskıcı politikasından etkilendiğini kitaptaki “Işıl Işıl Yanan” bölümünde sıklıkla görüyoruz. Yazarımız Montag başta olmak üzere , itfaiye şefinde , Faber’de , Clarisse’de kendisinden birer parça olduğunu söylüyor. İnsanların artık kitaplardansa e-kitaplara geçişi ve yavaş yavaş okumayı da bırakacağı , bilinçlenmeyeceği , düşünmeyeceği , kitapların gereksiz görülüp yakılacağı bir döneme mi giriyoruz ? Hatta belki de ileride bizlere uydurulan tarihi olaylara mı inanacağız ? Zaman zaman teknoloji yüzünden konuşmamız gereken konular olmayacak çünkü zaten bizim ‘duymamız gerekeni’ mi bileceğiz sadece? Bu gibi şeyleri düşünmeye başladım. Bunları biz görmesek de çocuklarımız hatta onların da çocukları bu olaylara denk gelebilir. Bu kitap , kitaplarıma daha sıkı sarılmama neden oldu. Ben bu kitabın ne anlattığını ne kadar açıklamaya çalışsam da her kitabı düşündüğümde aklıma başka bir yeri geliyor. Derinlemesine düşünülebilen muazzam bir kitap. Emin olduğum tek şey şu an 20 yaşındayım ve 30’uma geldiğimde yeniden okuyacağım. Herkesin okuması gereken çok güzel bir kitap. İyi okumalar dilerim. Bugün kıymetli yazarımızın ölüm yıl dönümü. Işıklar içinde uyu Bradbury.

Fahrenheit 451Ray Bradbury · İthaki Yayınları · 202290,4bin okunma

·

4 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kraven