Can Dündar
Cemil Bey, 18 Ocak 1971 tarihinde oğluna yazdığı açık mektupta şöyle diyor:
Karlı bir şubat sabahı Ayaş’ta gözlerini açtığın zaman ilk işin ağlamak olmuştu.
Şimdi anlıyorum; çünkü karşısında yaratık olarak ilk defa bizi görmüştün:
İnsanları…
Yani bütün istikbalini onların mutlu olmaları uğrunda feda edeceğin insanları…
Canavarların en korkuncu olan bizleri…
Tanrı’nın bahşettiği zeka ve yetenekleri, zehirli birer hançer gibi hemcinslerinin azap çekmesine kullanan uygar yaratıkları…
Onları gördün ve içinden, ‘Ben bütün ömrümü bu nankör yaratıklar arasında mı geçireceğim’ diye düşündün.
Onun için ağladın.
|Can Dündar - Abim Deniz
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.