Emre: Canı deliye, divaneye çevirdin bazen onu yalnızlığa aşık ettin bazen bir güzel yüzlünün peşinden koşturdun, üryan düşürdün Ey zavallı ne vakte kadar daha dünya dikenliğinde yalın ayak koşturup duracaksın. Biz öteki alemde gül bahçelerinin kapılarını senin için açtık, sana kapılarını açtığım gül bahçesi öyle bir bahçedir ki oradaki ağaçların dallarıda, yapraklarıda canlıdır. Birbirleriyle konuşup dururlar, şunu iyi bil ki herşey canlıdır, canı olmayan bahçe insanın hoşuna gitmez. İnsanın canına can katmaz. Hayat ne acayip bir ırmak, bazen su olur bazen kan, bazen süt, bazen şarap bazen meyve verir bazen de zehir verir bazen şükür bazen dert verir bazen derman. Kah diken olur kah gül. Hz. Adem bir yılan yüzünden cennetten kovuldu, sen bu dünyada yılanlar, akrepler içinde kalmışsın, onlarla beraber yaşıyorsun, sana kurtuluş nerede? Ötelere gitmek, göklere divan kurmak, göklere yücelmek elindeyken sen evinin damına çıkmak için merdiven telaşına kapılmışsın. Ömrünün yaşamanın ölümle sona ereceğini sanma. Vucudün ölür, ilahi emanet ölmez. Çünkü sen Hakkın sıfatlarında yaratılmışsın, Allah'a ne son vardır ne de hudut. Benim bütün hayatım, kainatın acı ve sert hakikatlerine hükmeden insanın şairane rüyasıdır.

Canı deliye, divaneye çevirdin bazen onu yalnızlığa aşık ettin bazen bir güzel yüzlünün peşinden koşturdun, üryan düşürdün Ey zavallı ne vakte kadar daha dünya dikenliğinde yalın ayak koşturup duracaksın. Biz öteki alemde gül bahçelerinin kapılarını senin için açtık, sana kapılarını açtığım gül bahçesi öyle bir bahçedir ki oradaki ağaçların dallarıda, yapraklarıda canlıdır. Birbirleriyle konuşup dururlar, şunu iyi bil ki herşey canlıdır, canı olmayan bahçe insanın hoşuna gitmez. İnsanın canına can katmaz. Hayat ne acayip bir ırmak, bazen su olur bazen kan, bazen süt, bazen şarap bazen meyve verir bazen de zehir verir bazen şükür bazen dert verir bazen derman. Kah diken olur kah gül. Hz. Adem bir yılan yüzünden cennetten kovuldu, sen bu dünyada yılanlar, akrepler içinde kalmışsın, onlarla beraber yaşıyorsun, sana kurtuluş nerede? Ötelere gitmek, göklere divan kurmak, göklere yücelmek elindeyken sen evinin damına çıkmak için merdiven telaşına kapılmışsın. Ömrünün yaşamanın ölümle sona ereceğini sanma. Vucudün ölür, ilahi emanet ölmez. Çünkü sen Hakkın sıfatlarında yaratılmışsın, Allah'a ne son vardır ne de hudut. Benim bütün hayatım, kainatın acı ve sert hakikatlerine hükmeden insanın şairane rüyasıdır.

Divân-ı Kebir'den Seçmeler Mevlana Celaleddin-i Rumi

··

21 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Emre