Gönderi

Gördüm.. Trende, otobüste, yolda veyahutta bir çift gözde. Çatlaklarından derinliklerini önce ve sonra sızısından sebebini. İlk görüşte basit bir çatlak olarak addettim ama fark ettim ki mesele çok daha karmaşık ve derin. Bir toplumun bir çift göze yansıması basit imgelerle nasıl ifade edilebilir ki ? ediliyor işte. Bir başladım mı sormaya ve düşmeye hep daha derine iniyorsun. Bir ucu boklu değnektir işte nereden tutsam, tutamıyorsun. Karşı pencerede tüm hiddetiyle bir anne görüyorsun. Anne unvanının gereksinimlerinden sıyrılmış bir şekilde, kıyıyor yavrusuna canından can gitmeyecekmişcesine. Bağırıyor çocuk, ağlıyor çocuk yetmiyor soluğu bitmiyor sorgusu. Henüz sekiz yaşında, hemde öyle uzaklarda falan değil ha yan dairende, karşı komşunda, yanından geçen insanlarda. Baktığın her yerde görebilirsin, bakmayı bildikçe. İşte böyle böyle yetişiyor çocuklar, çocuklarımız. Sistemin çaresiz bıraktığı mutsuz ebeveynler, şiddetin her türlüsünü çocuğun “iyiliği” için harcadığı, mutsuz ve sevgisiz dört duvarlar. Duvarlarında ahları vahları çığlıkları birikmiş yavrucaklar. Sevmeyi bilmiyoruz, hatta içimizde sevgi namına bir şeyler kaldığından bile şüpheliyim. Kötü anne ve babalar arasında “kötü mahsul” bir çocuk. Rüşvetler de değişti çağ ile birlikte. Eskiden açılan yaralar şeker ile çikolata ile iki çift güzel söz bir okşanan baş ile onarılmaya çalışılırdı ama şimdi koca koca tabletlerle. Sus payının maliyeti ile doğru orantılı artık verilen hasar. Bu yüzden çok olası lüks oyuncaklar içindeki mutsuz çocukları, memnun olmayan/olamayan çocuklarımızı görmeniz. O zamandan başlıyorlar yersiz yurtsuz olmaya, o zamandan tanıyorlar sevginin yokluğunu. Beraber ağız dolusu gülemediğiniz, göğsünüzün küçük sıcak bir yüreği hissetmeye cesaret edemediği, tararken saçlarını canının yanma ihtimalini gözden geçirmediğiniz, masallar okuyup her şeyden önce iyi bir insan olması gerektiğini öğütlemediğiniz ve öğütlerinizin beden bulmuş hali olmadığınız sürece, hayatlarını karartacağınız çocuklar dünyaya getirmeyin. Bu dünya değil bir çocuğun sevgisini, gözünden akacak tek bir yaşı bile hak etmiyor.. Bu dünya boktan.. Derler ya burası dünya, burası bu kadar işte..
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.